Και τελικά τι θα κάνουμε; Πω ρε φίλε έχω βαρεθεί τον συμβιβασμό. Συμβιβάσου με την σχολή που δε γουστάρεις και τελείωσε την. Διάβασε την άχρηστη, αδιάφορη, κακογραμμένη παπαριά ενός ηλίθιου υπάνθρωπου που υποτίθεται είναι οι σημειώσεις του μαθήματος. Απάλευτη κατάσταση. Κι όλα αυτά γιατί; Για να σε πάρουν σε μια βιβλιοθήκη με σύμβαση ΑΝ σε πάρουν και να σου ρίχνουν ψίχουλα; Ή για να μπεις στο Δημόσιο, ώστε να παίρνεις κάτι παραπάνω (όχι αρκετά πάντως) και να τρέχεις και στην δεύτερη δουλειά. Αυτή είναι η λύση του πατέρα μου. Δηλαδή μπες στην Αεροπορία ως βιβλιοθηκονόμος και άμα θες περισσότερα πας και στο catering. ΓΑΜΑΤΑ ΡΕ! ΑΥΤΟ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ! Το κακό είναι ότι έχει αρχίσει να συμβιβάζεται και η γενιά μας. Εκκολαπτόμενοι σκλάβοι. Έχουμε τόσο γαμάτη χώρα κι αντί να την εκμεταλλευόμαστε σωστά, έχουμε αφήσει 2 οικογένειες να μας κυβερνάνε και κάμποσες άλλες που εδρεύουν στα βόρεια και στα νότια προάστια να μαζεύουν όλο το χρήμα... Κι όταν κάνας γνωστός σου βρει δουλειά με 1000 ευρώ κάνει τούμπες. Γαμώτο...Τι κάθομαι και λέω ε; Ο περίεργος ε; Μάλλον δεν έχω γκόμενα λες; Έ ρε κάτι πυροβολημένοι, σωστά; Άντε πάμε να πάρουμε κάνα παντελόνι, μάρκα πάντα, όχι λιγότερα από 100 ευρώ. Να΄ναι καλά ο μαλάκας που σε ταϊζει. Και το βράδυ καρφί στο club το hot και in club για ποτάκι. Η ζωή είναι ωραία. Να δω πόσο ωραία θα'ναι όταν θα δουλεύεις ήλιο με ήλιο και θα σε κόβει η πείνα. Να δω πόσο ωραία θα΄ναι όταν θα μπαίνει νερό στα τρύπια παπούτσια σου. Να δω ΠΟΣΟ ΤΕΛΕΙΑ θα'ναι όταν αυτός που σε ταϊζει τα κακαρώσει. ΔΩΣΜΟΥ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
ΘΕΜΗΣ Χ
